مردم کانادا (بخش اول)

گروه های قومی اصلی

از آنجا که گروه های مهاجر، تمایل دارند در مناطق خاص مستقر شوند، به طور کلی هویت فرهنگی خود را حفظ کرده اند. به عنوان مثال، اوکراینی ها عمدتاً به استان های پرایری ( Prairie) مهاجرت کردند، جایی که زمین و آب و هوای آن  شبیه سرزمین مادری آنها بود، و بسیاری از هلندی ها در زمین های کشاورزی مسطح و حاصلخیز جنوب غربی انتاریو مستقر شدند، آن جا که مانند هلند به پرورش میوه و سبزیجات در آن  پرداختند. بسیاری از چینی ها، پرتغالی ها، یونانی ها و ایتالیایی ها در بخش های خاصی از شهرهای بزرگ، به ویژه تورنتو، مونترال و ونکوور ساکن شده اند.

ترکیب گروه های قومی استان های مختلف، از استانی به استان دیگر بسیار متفاوت است. نسبت افرادی که از جزایر انگلیس ادعای تبار می کنند از حدود دو سوم در نیوفاندلند و لابرادور تا کمتر از 5 درصد در کبک متغیر است. نسبت مردم فرانسه تبار از اکثریت تعداد در کبک تا کمتر از 2 درصد در آلبرتا، بریتیش کلمبیا، نیوفاندلند و لابرادور، مناطق شمال غربی و ساسکاچوان تغییر می کند. بیش از یک سوم کانادایی ها خود را از ریشه ای مخلوط یا "چندگانه" می دانند.

مهاجرت از ایالات متحده

از نظر تاریخی، کانادا مهاجران زیادی را از ایالات متحده پذیرفته است، به ویژه در طول انقلاب آمریکا و پس از آن (83-1775)، زمانی که استعمارگران وفادار به ملکه انگلیس (معروف به Tories در ایالات متحده و وفاداران امپراتوری ایالات متحده در کانادا) به جایی که اکنون استان های دریایی و جنوب کبک و انتاریو هستند، نقل مکان کردند. تا سال 1790، حدود یک ششم از کل جمعیت آمریکای شمالی انگلیس از سرزمینی بود که به ایالات متحده تبدیل شده بود. مهاجران آمریکایی در معرض ایده های دولت نماینده ای بودند که در حاشیه دریای آتلانتیک تکامل یافته بودند و ایده های آنها در مورد نهادهای دولتی در کانادا با ایده های افرادی که مستقیماً از انگلیس آمده بودند مخلوط شد. در اواسط قرن نوزدهم میلادی مقداری مهاجرت از ایالات متحده به کانادا صورت گرفت که در اواخر قرن 19 و 20 افزایش یافت ، اما مهاجرت از کانادا به ایالات متحده به طور قابل توجهی بیشتر بود.