یکم جولای، روز ملی کانادا و تاریخچه آن
یکم جولای روز تولد کانادا یا روز ملی کانادا سالگرد تصویب قانون قلمرو بریتانیاییِ آمریکای شمالی در سال 1867 (که اکنون قانون اساسی 1867 نامیده می شود) است که به موجب آن سه مستعمرهٔ بریتانیا در آمریکای شمالی با نامهای نُووا اسکوشیا، نیو برانزویک و استان کانادا (که خود متشکل از دو بخش انتاریو و کبک بود)، بهصورت یک کشور واحد و مستقل در آمد.
کنفدراسیون کانادا در تاریخ یکم جولای 1867 با به صدا درآمدن ناقوس کلیسای جامع سنت جیمز در تورنتو، آتش بازی و چراغانی، شلیک توپ، نمایش های نظامی و موسیقی جشن گرفته شد.
هر سال نخست وزیر کانادا و دیگر مقامات کانادا سخنرانی های کوتاهی خواهند داشت و پس از آن مراسمی با برگزاری رویدادهای مختلف مانند رژه، کنسرت، کارناوال، جشنواره، آتشبازی و مراسم شهروندی برای شهروندان جدید، جشن گرفته میشود. این جشنها معمولا در فضاهای باز برگزار شده و نوعی روحیه وطنپرستی در آنها جریان دارد. از سرتاسر کانادا معروف ترین نوازندگان و خوانندگان گردهم می آیند تا زیباترین برنامه ها را برای شما به نمایش بگذارند. همچنین پرچم ملی کانادا به طور گسترده نمایش داده شده و افراد صورت خود را با رنگهای سفید و قرمز به عنوان رنگهای ملی کانادا آراسته میکنند.
این جشن در تمامی استانهای کانادا بصورت همزمان برگزار می شود اما آنان که فاصله کمی تا پایتخت کانادا دارند (مانند ساکنین مونترال ویا تورنتو) می توانند این جشن را در کنار هزاران کانادایی در پایتخت برگزار کنند.
با توجه به قانون تعطیلات فدرال، اول جولای بهعنوان روز ملی کانادا تعطیل رسمی است، مگر آنکه این روز یکشنبه باشد که در آن صورت دوم جولای تعطیل رسمی خواهد بود. اگرچه در این صورت هم جشنها در همان روز اول جولای برگزار میشوند. اگر اول جولای روز شنبه باشد، معمولاً کسبوکارهایی که در حالت عادی شنبهها تعطیلاند، اولین دوشنبهٔ بعد را تعطیل میکنند.
اول جولای چگونه شکل گرفت
اول جولای از ابتدا روزی تعطیل نبود تا اینکه در سال ۱۹۴۶، یکی از نمایندگان کبک در پارلمان، تقاضای ورود یک تعطیلی رسمی برای این روز در تقویم و تغییر نام آن از روز Dominion (واژه Dominion به کشورهای سیاسی مستقل تحت فرماندهی بریتانیای کبیر اطلاق می شوند) به روزملی کانادا را پیشنهاد داد. با اینکه این پیشنهاد رسما تا سالها بعد اجرایی نشد اما گروههای محلی هر استانی به طور مستقل این روز را «روز کانادا» می نامیدند و آن را جشن میگرفتند. از سال ۱۹۵۸ به بعد کمکم سیاستمداران کانادایی به فکر افتادند یک هویت مستقل از بریتانیا به خود بگیرند. اما تلاش بسیار موثر و رسمی در این راه را نخست وزیر وقت دولت لیبرال کانادا در سال ۱۹۶۷، لیستر پیرسون، انجام داد.
با این حال تا سال ۱۹۸۲ هیچ تغییر نامی رخ نداد. اما با گسترش اعتراضات در روزنامه ها و افکار عمومی به جهت تحقیر شدن کانادا از بابت اینکه هنوز بعد از یکصد نام روز ملی این کشور به نحوی معنی مستعمره دولت بریتانیا را القا می کند، سرانجام در تاریخ 9 جولای 1982 با رای 12 نفر از اعضای پارلمانی کانادا ، این مصوبه به مجلس سنا فرستاده شد و در نهایت در تاریخ 27 اکتبر سال 1982، اول جولای رسما “روز ملی کانادا” نامیده شد.البته نکته جالب اینجاست که بعدها بسیاری از سیاستمداران تندروی کانادایی مثل هارپر بارها تلاش کردند که این نام را تغییر داده و به حالت قبل دربیاورند، اما موفق نشدند با این حال برای ادای دین به بریتانیا، از سال ۲۰۰۶ جشنهای ملی روز کانادا در میدانTrafalgar در لندن همزمان با اتاوا برگزار میشود.
علاوه بر اینکه روز ملی کانادا از جنبه سیاسی اهمیت دارد از جنبههای دیگری هم تاریخ مهمی محسوب می شود. سالگرد تأسیس اولین رادیوی ملی کانادا در سال ۱۹۲۷، آغاز پخش سراسری تلویزیون CBC با سخنرانی فرماندار کل در پارلمان در سال ۱۹۵۸، اولین پخش برنامهٔ تلویزیونی رنگی در کانادا در سال ۱۹۶۶ و تصویب سرود ملی کانادا در سال ۱۹۸۰ تنها بخشی از اتفاقاتی است که در این روز رخ دادهاند.
مروری بر اتفاقات مهم این تاریخ در سالهای مختلف
- ›ضرب اولین سکه های کانادایی همچون پنی، دایم، نیکل و سکه های 20 سنتی
- ›اولین سنگ بنای پارلمان کانادا توسط شاهزاده ولز Prince of Eales در اتاوا به زمین نشانده شد
- ›در این روز منشور بریتیش نورت آمریکا British North America Act رسما به اجرا گذاشته شد. به موجب این منشور قلمرو کانادا (Dominion of Canada) مشتمل بر کانادای علیا (Upper Canada) ، کانادای سفلی (Lower Canada)، نواسکوشیا و نیوبرانزویک تشکیل شد. کانادای علیا، انتاریو نام گرفت و کانادای سفلی، کبک
- ›جان ـ اـ مک دانلد (John A. Macdonald) به عنوان اولین نخست وزیر، سوگند یاد کرد. اگرچه حالا کانادا مستقل از بریتانیا شناخته می شود اما اجازه نداشت به طور مستقیم با کشورهای دیگر وارد گفت و گو شود و مهاجرت به کشور را کنترل کند و یا نیروهای مسلح کانادا را به جز از طریق افسران بریتانیایی هدایت کند
- ›تاسیس کتابخانه پارلمان در اتاوا
- ›سیستم پولی کانادا در سراسر کشور به صورت ده دهی (decimal) درآمد
- ›جزیره پرینس ادوارد هفتمین استان کانادا شد
- ›اولین قطار سراسری کانادا، مونتریال را به سمت سواحل بریتیش کلمبیا ترک کرد.
- ›خانه کانادا (Canada House) در میدان ترافالگار لندن توسط جورج پنجم پادشاه بریتانیا گشایش یافت.
- ›طی برنامه ای که مستقیما از رادیو در سراسر کشور پخش شد، ویلیام مکنزی نخست وزیر کانادا زنگهای برج صلح اتاوا Peace Tower را برای اولین بار به صدا درآورد.
- ›اول جولای ۱۹۴۱ : اجرای قانون بیمه بیکاری
قانون بیمه بیکاری کانادا (Unemployment Insurance Act) به اجرا گذاشته شد.
- ›اول جولای ۱۹۶۲ : تصویب بیمه اجباری درمان
در این روز، دولت ساسکاچوان اولین برنامه بیمه اجباری درمان در کانادا (medicare) را به اجرا گذاشت. ابتدا پزشکان ساسکاچوان در اعتراض به این برنامه دست به اعتصابات زدند. این منازعه پس از ۲۳ روز به دنبال اصلاحاتی در طرح، خاتمه یافت. ۶ سال بعد یعنی در اول جولای ۱۹۶۸ medicare به شکل فدرال ـ استانی درآمد و ساسکاچوان و بریتیش کلمبیا اولین استانهایی بودند که در آن مشارکت کردند. اما تا سال ۱۹۷۱ طول کشید تا این برنامه به شکل کاملا سراسری درآمد. نیوبرانزویک آخرین استانی بود که در سال ۱۹۷۱ به آن پیوست.
- ›اول جولای ۱۹۶۷
اهدای نشان Order of Canada بالاترین نشان کانادا برای اولین بار به جریان افتاد.
- ›اول جولای ۱۹۶۷ : جشن 100 سالگی کانادا
جشنهای یکصدمین سال تولد کانادا در سراسر کشور برگزار شد. در جشن های اتاوا، ملکه الیزابت و همسرش پرینس فیلیپس شرکت داشتند.
- ›۲۷ جون ۱۹۸۴
جایزه صلح آلبرت انیشتین به خاطر نقش پیر الیوت ترودو در آرام کردن تنش های موجود بین شرق و غرب به وی تعلق گرفت.
- ›۲۰ جون ۱۹۸۷ : ضرب سکه لونی و تونی
بانک مرکزی کانادا (Bank of Canada) انتشار اسکناس های یک دلاری را متوقف کرد و سکه های یک دلاری را جانشین آن کرد. این سکه ها به Loonies شهرت یافتن سکه های دو دلاری موسوم به Toonies چند سال بعد به جریان افتادند.